..
ORMTJØNNKAMPEN *, 1128 m
Uitzichtberg in Langsua nasjonalpark

Uit de collectie
Dagwandelingen Zuid-Noorwegen
www.pietsmulders.nl/noorwegen.



..... Groen= bos ..... Grijs= open gebied
..... Blauwe horizontale lijntjes= veen
De rondwandeling gaat met de wijzers van de klok mee en is 5 km lang.
Dit kaartfragment is voldoende. Je hoeft dus geen turkart te kopen.
Een goede kaart van heel Noorwegen vind je op www.norgeskart.no

Belangrijke gegevens:

1.30 uur (zuivere looptijd).

Middelzwaar (je stijgt langzaam ca. 280 hm)

Rondwandeling vanaf de parkeerplaats bij de seter Ormtjønnsaetra naar de uitzichtberg Ormtjønnkampen.

Een kamp is een afgeronde hoogte, heuvel of berg; in dit geval een berg.

Dit "postzegeltje natuur" is als een van de eersten tot nasjonalpark gemaakt. Dit vanwege haar oerbosachtig fijnsparrenbos. (Omdat er in het verleden wat bomen gekapt zijn, spreek ik liever van oerbosachtig dan van oerbos).

Aanrijroute: over de 204 naar Holsbrua.

ANWB Campings:
Zie voor een overzicht anwbcamping.nl/noorwegen

Wildkamperen:
In Noorwegen mag je kamperen in de vrije natuur (allemansrecht). Zet je tent maar op een leuke plek langs een rivier of meer. Zoek wel een rustig, afgelegen plekje minimaal 150 m van een huis of hut.

Introductie Ormtjønnkampen:
www.reuber-norwegen.de

Introductie Langsua (Huldreheimen):
Zie meerd-lijnw-Huldreheimen.html

Routebeschrijving: .
Om een goede indruk te krijgen van het oerbosachtig karakter moet je de auto even parkeren bij de slagboom van de privé-tolweg Ormtjønnwegen.
Loop hier meteen noordwaarts een stukje het bos in. Er is geen pad en de liggende boomlijken maken het lopen moeilijk. Denk aan kompas, want je bent snel gedesoriënteerd !
Rijd vervolgens over de privé-tolweg 2 km naar de parkeerplaats tegenover de hutten van de seter Ormtjønnsætra.

Het pad is niet gemarkeerd in het terrein, maar door het intensieve gebruik gemakkelijk te volgen.
Vul bij de beek Sygardsbekken eerst je veldflessen, want boven op de kamp (= afgeronde berg) is geen water.
De route slingert langs kriskras liggende stammen. De ruige kruid- en struiklaag maakt het lopen buiten het pad nauwelijks mogelijk.
Even lopen we door een smalle gordel fjellberkenbos.
Er staan hier nog enige groepjes Fijnsparren. Dit komt, omdat de Fijnspar, in tegenstelling tot de Grove den, zich ook door wortelschot van de laagste takken kan vermeerderen. Je krijgt dan een cirkelvormig groepje bomen (zie foto verderop)
Het zadel Storskardet (Stor = groot; skard = pas, zadel) tussen de berg Ormtjønnkampen en de hoogte Dokkampen is met veen bedekt en aan de voet van de Dokkampen ligt een meertje.
Een grote kei geeft de plaats aan, waar het pad oostwaarts de berg Ormtjønnkampen op gaat.
Na een tijdje oostwaarts gelopen te hebben, buigt het pad zuidwaarts naar de kale top. Daar heb je een mooi uitzicht.
Vanaf de seter Ormtjønnsætra (op ongeveer 850 meter hoogte) tot boven op de top van de Ormtjønnkampen (1128 m) ben je slechts ca. 280 meter gestegen (1130m - 850m = 280m).
Op de top aangekomen zie je twee wandelpaden omlaag. Wij gaan via het hovedsti (hoofdpad) oostwaarts naar beneden.
Waarschuwing:
Ga niet over het andere pad in zuidelijke richting. Dat heeft enkele zéér steile stukjes. (svaert bratt sti = zeer steil pad).
Zowel in het begin van de rondwandeling als tegen het einde komen we door Fijnsparrenbos. Vooral tegen het einde zijn er mooie exemplaren van liggend dood hout.



Fijnsparren kunnen hier in dit oerbosachtige bos meerdere honderd jaar oud worden.
Bomen mogen hier niet alleen oud worden, maar ook aftakelen en verrotten. Dit is heel belangrijk voor de talloze organismen die in de holten, spleten en molm in het dode hout leven. Een aantal bossoorten zijn zelfs voor het voltooien van hun levenscyclus afhankelijk van aftakelende bomen en dood hout.


Even lopen we door Fjellberkenbos.


De Fijnspar vermeerdert zich in de fjell zowel door zaadontkieming als vegetatief m.b.v. lage zijtakken.
Als die zijtakken door het gewicht van de sneeuw de grond raken, schieten ze wortel. Er ontstaat een cirkelvormig groepje bomen met tenslotte een opening in het midden. Dat is de plaats waar de moederboom stond.
Zo kan de Fijnspar op grote hoogte overleven, nadat een boom in het verleden onder zeer gunstige omstandigheden het geluk had uit zaad te ontkiemen.

Voor de grote kei buigt het pad oostwaarts richting de berg Ormtjønnkampen.

Achterom (noordwestwaarts) kijkend naar de hoogte Dokkampen (1122m) en een deel van het Dokkvatnet (778m hoogte)
Van het zadel Storskardet ( Stor = groot; skard = zadel, pas ) tussen Ormtjønnkampen en Dokkampen zie je op de foto slechts een klein deel. Het is met veen bedekt en aan de voet van de hoogte Dokkampen ligt daar een meertje (niet zichtbaar op de foto).


Zuidoostwaarts kijkend vanaf de top van de berg Ormtjønnkampen. In de verte zie je een klein gedeelte van het langgerekte, fjordachtige Dokkfløyvatnet.

Oostwaarts kijkend vanaf Ormtjønnkampen naar de achter elkaar liggende meren Obleiken, Store Glåmen en Ropptjørn. Er is hier een mooie menging van meren, venen en bos.

Ormtjønnkampen heeft drie vegetatiezones:

Fijnsparrenbos
Het is oerbosachtig. De Fijnspar (Picea abies subsp. obovata) is laat het gebied binnengedrongen en heeft de Grove den (Pinus sylvestris) weggeconcurreerd.
De Grove den bleef slechts over op die plaatsen, die te droog waren voor de Fijnspar. Hier en daar zie je nog een bijna-dode Grove den. Er is geen verjonging meer om hem heen.

Fjellberkenbos
De Fjellberk (Betula pubescens subsp. Czerepanovii) is een ondersoort van de Zachte berk. Als de Fjellberk in de luwte staat, wordt het een rechte boom, maar hier, net onder de bosgrens, is hij dikwijls krom en gedraaid. (Definitie bosgrens = daar, waar er meer dan 30 m tussen 3 m hoge bomen komt.)
Alleen aan de zuidzijde van Dokkampen zie je een complete berkengordel. In het Fjellberkenbos is de temperatuur al zo laag, dat naaldbomen problemen krijgen met het ontkiemen. Toch staan er hier nog enige Fijnsparren. Dit komt, omdat de Fijnspar, in tegenstelling tot de Grove den, zich ook door wortelschot van de
laagste takken kan vermeerderen. Je krijgt dan een cirkelvormig groepje bomen met tenslotte een opening in het midden. Dat is de plaats, waar eens de moeder stond (dat betreft dus vegetatieve vermeerdering).

Bij het passeren van de bosgrens komen we in de:

Onderste alpiene zone
Dit is de onderste zone van de kaalfjell (= fjell bóven de bosgrens). Deze zone is hier klein. Ze wordt beheerst door Dwergberk en Heidesoorten (Kraaihei + Alpenberedruif).

Let op:
Met de fjell (fjellet) bedoelen we alle land boven de grens van het productieve bos (hoofdzakelijk naaldbos).
In de tekening hierboven bestaat ze dus uit 4 vegetatiezones:

1. het fjellbos (fjellskogen).
(meestal fjellberkenbos, soms fjelldennenbos)
Dit is de eerste vegetatiezone.

2. de kaalfjell (snaufjellet) (= de fjell bóven de bosgrens).
Deze wordt onderverdeeld in drie vegetatiezones.


Zie voor belangrijke boomsoorten in Noorwegen:
www.pietsmulders.nl/noorwegen_bel....

..Deze wandelsite is niet-commercieel, onafhankelijk en gratis. Dat is enkel mogelijk door steun van de bezoekers. Heb je hier goede info gevonden, toon dan je waardering door een kleine donatie voor het vele werk. Zo kan de website ook gratis blijven en uitgebouwd worden! ...................... Betaal met deze knop in een paar klikken via je eigen PayPal-saldo. Heb je zelf nog geen PayPal-rekening, dan kun je toch via PayPal vanaf je creditcard geld overmaken. Uiteraard kun je ook doneren door overschrijving op mijn ING-bankrekening: IBAN : NL38 INGB 0003 5057 89 BIC : INGBNL2A t.n.v. P. C.M. Smulders. ....

Zie voor de andere
Dagwandelingen Zuid-Noorwegen:
www.pietsmulders.nl/noorwegen....

LAATST BIJGEWERKT : 9-3-2022.